Wysoka, silnie rosnąca trawa osiągająca około 350-450 cm wysokości, powstała jako krzyżówka Miscanthus sinensis i Miscanthus sacchariflorus. W 1930 roku duński botanik Aksel Olsen przywiózł go z Japonii do Europy. Następnie miskant ten trafił do niemieckiego szkółkarza Karla Foerstera który umieścił go w swoim spisie z 1935 roku jako Miscanthus sinensis ‘Giganteus’. Natomiast w 1960 roku Kurt Bluemel wprowadził go do Stanów Zjednoczonych.

Źdźbła trawy są wyprostowane, grube, do około 1 cm średnicy. Po zaschnięciu można je stosować jako podpórki do innych roślin. Liście ciemnozielone, kaskadowo przewieszające się, mają około 2,5 cm szerokości, a pośrodku biegnie biały nerw. Wiechy palczasto-groniaste, początkowo są różowe, później przebarwiają się na beżowo. Kwitnienie jednak jest niepewne i zwykle mało efektowne. Jesienią liście i pędy przebarwiają się na słomkowy kolor. 

Trawa ta nie jest ekspansywna, tworzy jedynie szeroką podstawę kępy. Najlepiej zapewnić jej stanowisko słoneczne, gleby żyzne, umiarkowanie wilgotne, przepuszczalne. Wiosną lub przed zimą zaschnięte pędy można ściąć, ale można także pozostawić je nieścięte, ponieważ nie wszystkie wylegają się i kępy robią się gęściejsze z roku na rok. Miskant olbrzymi jest przedmiotem zainteresowania w uprawach energetycznych m.in. ze względu na szybkie tempo wzrostu i wysoki plon biomasy.

Strefa: 4 (do -34°C)