Roślina charakterystyczna dla północnoamerykańskiej prerii. Występuje w Kanadzie, USA oraz w Meksyku.

W zależności od warunków glebowych osiąga około 1-2,5(-3) m wysokości. W miarę dojrzewania łodygi zmieniają kolor na niebieski, bądź purpurowy (bywają także z domieszką czerwieni). Pędy ulistnione, wzniesione, jednak przy większej wilgotności gleby przeważnie pokładają się. Od sierpnia, czasem dopiero od września pojawiają się palczasto-groniaste wiechy. Mają one purpurowy kolor i skłądają się z 3-6 gron, długości 4-10 cm (porównywane są do łapy indyka). Liście mają do około 8-10 mm szerokości, zielone, bądź niebiesko-zielone. Jesienią wybarwiają się na różne purpurowe oraz pomarańczowe odcienie.

Trawa ta dobrze rośnie na stanowiskach słonecznych, glebach suchych i przepuszczalnych. Możne rosnąć na glebach słabych. Nie lubi mocnego zacienienia. Na glebach wilgotnych pędy robią się wyższe i mogą się pokładać. Palczatka Gerarda posiada bardzo silny, głęboki system korzeniowy. Jest odporna na duże mrozy. Z powodzeniem można uprawiać ją w pojemnikach.

Strefa: 4 (do -34°C)